افسوس

افسوس
شهلا آقاپور

چهارشنبه ١۵ تير ١٣٨۴ – ۶ ژوئيه ٢٠٠۵
افسوس
ما
ندانسته
بی اعتنا بوديم
*
فرياد های حبس شده
در سکوت را
جواب نداديم
*
اشک ريختيم
و
کاری نکرديم
*
اتفاق ها و نا گواريها را
برای ديگران
خواستيم
*
آه افسوس ندانسته
اين زنجير
به هم پيوسته ی آدمها و دنيا
را نديديم
*
ديوارهای بلندي
ميان ِ مان
کشيديم
*
غرق ِ ظواهر
خويشتن
شديم
*
امّا
ما
فقط
«من»
نيستيم
*
«من»
ما
همه هستيم

از حيوان و انسان
تا
خورشيد و کهکشان
*
افسوس ندانسته
بی اعتنا بوديم
*
فريادهای حبس شده
در سکوت
را
جواب نداديم